خنده دار است بخند . . .

به چه می خندی تو ؟ 

به چه می خندی تو ؟ 

به دل ساده ی من می خندی که دگر تا به ابد نیز به فکر خود نیست ؟ 

 یا به افسونگری چشمانت که مرا سوخت و خاکستر کرد ؟ به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد ؟ 

 به چه می خندی تو ؟ یا به پیروزی خویش؟ به شکست دل من؟ به چه چیز؟ به مفهوم غم انگیز جدایی؟

                                                               

 

دیگر نمیتوانم متن های طولانی را

 

                              تا آخرش بخوانم

 

                              تقصیر خودت بود

 

                                     آمدی

 

                                   رفتی  ...

 

                              به هر چه کوتاه

  

                                عادتم دادی  ...