راهی را که روزی
با هم به شتاب رفته بودیم
حالا به تنهایی باز می گردم
اما این بار
آهسته تر از همه چیز
حرف هایی از سر زبانت راه افتاده است
که باید تا ندیده اند
بردارم و به خانه ببرم،
بعضی را یک بار فریاد
بعضی را چند بار زمزمه
بعضی را برای همیشه پنهان خواهم کرد
و هر چه ماند
می توانی در دفتر آینده ام بخوانی
با هر شتابی که خواستی