شعرهای من

از این تکرار ساعتها

از این بیهوده بودنها

از این بی تاب ماندنها

از این تردیدهـا

نیرنگهـا

شکها

خیانتهـا

از این رنگین کمان سرد آدمها

و از این مرگ باورها و رویاها

پریشانمـــ

دلـ ـم پرواز میخواهد.

شعرهای من

مــن از هفــت‌سنــگ مــی‌تــرســم!

مــی‌تــرســم آنقــدر سنــگ روی سنــگ بچینیــم

کــه دیــواری، مــا را از هــم بگیــرد!

بیــا لی‌لی بــازی کنیــم

کــه در هــر رفتنــی،

دوبــاره بــرگــردیــم . . .

میشه نوازشم کنی

میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم / میشه ببندی بالم و اخه شکسته بالم /میفهمی چی میگم بهت میبینی خستگیم و /میشه بزارم پیش تو چند روزی زندگیم و/میشه بشینی پیشم و ی شعر برام بخونی / امشب یکم تنها شدم میشه پیشم بمونی/انگار ی بغضی تو گلوم داره شکسته میشه/اینجوری ک پلکای تو هی بازو بسته میشه/میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم/ ♥

♥♥ بغض سرد ♥♥

 مرگ تا ابد با ما همراه نیست            مرگ جز یک وقفه ی کوتاه نیست
  مرگ یعنی لغزش پای حیات            مرگ یعنی زندگی در خاطرات
 دوست دارم منقرض گردد تنم            روح باشد دکمه ی پیراهنم
 
 عشق اینجا دست خود را داغ کرد      عشق دراین گوشه استفراغ کرد
 عشق اینجا طعم افیون می دهد          بوی صدها استکان خون می دهد
  عشق ما اندازه ی یک آه بود              این قصیده انقدر کوتاه بود
من نگاهم سرد و باران خورده شد           او تبسم بر لبش پژمرده شد
  ناگهان لرزید دست کینه ام            زخم هق هق باز شد در سینه ام
 عین بغض سرد دلگیران شدم              خداحافظ مگو ، ویران شدم

زن که باشی

گاهی دلت از زنانگی می گیرد !!

می خواهی کودک باشی
دختر بچه ای که به هر بهانه ای به آغوشی پناه میبرد و آسوده اشک می ریزد.......
" زن " که باشی باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی !!!...!