بعد از مرگم

اگر بعد از مرگم از تو پرسیدند :

آن وجودی را که زمانی برایت میمرد که بود؟

بگو: دنیایی از عشق بود که درحسرت رسیدن به کرانه عشق مرد.

بگو: دیوانه ی بت پرستی بود که بتش را دیوانه وار دوست می داشت.

بگو: اشک در بدری بود که به هیچ دیده ای به جز دیده ی من آشیان نداشت.

بگو: برای اندک زمانی با من بود ولی تا آخرین لحظه هایش می گفت:

تــا ابـــد دوستت دارم