دیگه باورم شده که من به تو نمیرسم

دیگه باورم شده که من به تو نمیرسم
دلم اسیر غم شده از تو حرفی نمیزنم

دیگه باورم شده هرجا میرم بی تو باشم
من توی تنهایی آم با اشک چشام بسازم

هر روز غروب من کوچه گرد کوی تو
خواب توی چشام نمیره،دلواپس نبود تو

هرگز تمومی نداره فاصله ی چشمای ما
بارونی میشه دل من وقتی باشم از تو جدا

دشت جنون قلب من با بودنت بهاری
دلت نمی سوزه برام،حال و هوام طوفانی

تاریک میشه جسم خستم،وقتی نباشی تو پیشم
تسکین نمیدی قلبمو،مگه می خوای شکسته شم

نگاه مهربون تو هرگز نمیره از یادم
یه قلب شیشه ای دارم،به سنگ گریه هات دادم

پنهون نمیشه عشق من،رسوا کردی دل منو
چه تلخه وقتی که میری،نمی بینی نگاهمو

شبنم های گل مریم چشمه ی چشمای منه
سر گذاشتن رو شونه هات،احساس و رویای منه

چه تلخه لحظه های من میشکنه این غرورمو
هرگز نمی خوام آه من بگیره دامن تو رو

فقط می خوام بدونی من،دوست دارم تا پای جون
هزار تا شعر برات میگم،تا عشق من بشه جنون