نوشته های من

 

می بوسم و می گذارم کنار

 
تمام چیزهایی که ندارم را

دست هایت را

عاشقی ات را
همه را

عادت ِ احمقانه ای ست

چسبیدن به چیزهایی که ندارمشان

 

 -----------------------------------------------------

من هر روز تغییر می کنم

اگر توانسته باشم درقلب یک انسان

 

پنجره جدیدی را به سوی او باز کرده باشم
 
زندگانی من پوچ نبوده است.
 
زندگانی تنها چیزی است که اهمیت دارد
 
نه شادمانی و نه رنج و نه غم یا شادی.
 
تنفر همان قدر خوب است که عشق
 
 و دشمن همانقدر خوب است که دوست.
 
برای خودت زندگی کن
 
زندگانی را آنسان که خود می خواهی زندگی کن.
 
واز این رهگذر است که تو
 
باوفاترین دوست انسان خواهی بود.

-------------------------------------------------

                      تو باور میکنی اندوه ماهو.تو میفهمی سکوت بیشه هارو

هجوم تند رگبار تگرگی.که میشناسی غرور شیشه هارو

تو معصومی مثل تنهایی من.شریک غصه های شبنم و نور

تو تنهایی مثل معصومی من.رفیق قله های پاک و مغرور