شعرهای من

فکــر و خیالت ، فکــر و خیالم را حتی صدمِ ثانیه ای تنهـــا نمیگذارد ...

با توام ...

هی نامرد!

فقط کمـــی از هوش و حواسم را بهم پس بده !!!

کلی کتاب نخوانده گوشه قفسه جا خوش کرده است ..

.من باید زندگی کنم....

بدون تو!!!!

برویم

من به پشت سر نگاه نمیکنم.

در جاده دخترکی نشسته است

و زخم زمین خوردن هایش را نگاه می کند...

بلند می شوم و ادامه می دهم

زخم های ملتهبم را بهانه نمی کنم.

می روم اما این بار تنها...

بدون تو!!!!

پروایی نیست از نبودَت چشمهایم را بسته ام

به رویِ بهانه های ِ

گاه و بیگاهِ دلم ...

سکوت کرده ام

در مقابلِ سکوتت هر چند این ،

نا جوانمردانه ترین سکوتِ توست

گفت سلام!

گفتم سلام!

 معصومانه گفت می مانی؟؟؟

گفتم تو چطور؟؟؟

محکم گفت همیشه میمانم!!!

گفتم می مانم.

روزها گذشت...

روزی عزم رفتن کرد.

گفتم تو که گفته بودی می مانی...؟؟

گفت نمی توانم...

قول ماندن به دیگری داده ام

باید بروم....

 

همش دروغ گفت ....

گفت دوسش داره گفت بهش علاقمند شده ....

همرو دروغ گفت

اون پسری بود زخم خورده انگار میخواست خنجر وارد شده به

قلبشو به قلب اون دختره تنها وارد کنه

دخترک صادقانه عشقشو نثارش کرداما پسر با بیمعرفتی تمام باهاش صادق نبود

دختر از همه پسرا متنفرشد

زندگیشو باخت

پسر میدونست دختر قبلا زخم خورده اما بیرحمانه زخم قدیمی دخترو باز کرد

حالا دختر تنها مونده با کوله باری از ناامیدی.....