شعرهای من

بعد از این عشق به هر عشق جهان می خندم
هر که آرد سخن از عشق می خندم
روزی از عشق دلم سوخت خاکستر شد
بعد از این سوز به هر سوز جهان می خندم

***********************
هیچکس نمیتونه
هیچکس نمیتونه بفهمه که دلم از چی گرفته

هیچکس نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته

هیچکس نمیونه تا بامن توی راهم هم سفر شه

آخه میترسه که با من با دل من در به در شه

هیچکس نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه

چرا هیچکس حتی یه نامه واسه من دیگه نمینویسه

هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفعه شکسته 

هیچکس نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفعه نشسته

آخه تو کلبه سوت و کور و تاریک قلبم خورشید که جا نمیشه


میدونم اگه تا لحظه مرگم بگردم دنبالش پیدا نمیشه

*******************************
عاشقم

می دونم همش بهونست ٬یه دروغ تازه داری٬

 بذار حرفامو بگم بهت ٬حالا که دوستم نداری

٬ سرم بلا اوردی ٬منو از پیشت روندی 

٬تازه جون گرفته بودم٬ رفتی یو پیشم نموندی

٬ بذار این شبای آخر ٬که واست ترانه میگم٬ بدونی که ضربه خوردم 

٬حالا یه آدم دیگه م٬ تو منو می خواستی ٬اما به غریبه دل سپردی٬

 تو مگه دوستم نداشتی٬ چرا آبرومو بردی٬ میدونم دیگه نمی خوای عشقمو٬

 آروم آروم دارم از یادت میرم

 ٬اما عزیزم دوست دارم اینو بدونی٬بی تو و چشمای نازت میمیرم

*******************************************
عشق اشتباه 

  

گفتم دریچه قلبم را باز کنم
شاید نسیمش نوازشی باشد بر شکسته هایم
گفتم چشمانم را بگشایم
شاید نورش روشنایی باشد بر تاریکی هایم
گفتم دستانم را دراز کنم
شاید گرمایش آرامبخشی باشد بر وجودم
آمد و مرا با خود برد
به جاهایی دور جاهایی غریب و ناشناخته
با تمامی وجود احساسش کردم 
با تمامی احساسم خواستمش
این عشق بود
خودِ عشق
اما ...
عشقی اشتباه
اشتباهی به وسعت خودِ عشق
و من هنوز عاشقم