نوشته های من

نگاهت را به کسی دوز که قلبش برای تو بتپه چشمانت را با نگاه کسی

اشنا کن که زندگی را درک کرده باشه سرت را روی شانه های کسی

بگذار که از صدای تپشهای قلبت تو را بشناسه آرامش نگاهت رو به

قلبی پیوند بزن که بی ریاترین باشه لبخندت را نثار کسی کن که دل به

زمین نداده باشه رویایت رو با چهره ی کسی تصویر کن که زیبایی را

احساس کرده باشه چشم به راه کسی باش که تو را انتظار کشیده باشه

اما عاشق کسی باش که تک تک سلولهای بدنش تقدس عشق را درک کند

---

اگر شبی فانوس نفسهای من خاموش شد ، اگر

 به حجله آشنایی ، برخوردی وعده ای به

تو گفتند ، کبوترت در حسرت پرکشیدن پر

پر زد ! تو حرفشان راباورنکن ! تمام این

سالها کنارمن بودی ! کنار دلتنگی دفاترم

! درگلدان چینی

---

رسم زندگی این است روزی کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی به

همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده مثل یک مهمانی که به

آخر می رسد و تو به حال خود رها می شوی چرا غمگینی ؟ این رسم

زندگیست پس تنها آوازبخوان