شعرهای من

خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.خسته شدم بس که از سرما لرزیدم...
بس که این کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم پاهایم به من میخندد...
خسته شدم بس که تنها دویدم...
اشک گونه هایم را پاک کن و بر پیشانیم بوسه بزن...
می خواهم با تو گریه کنم ...
خسته شدم بس که...
تنها گریه کردم...
می خواهم دستهایم را به گردنت بیاویزم و شانه هایت را ببوسم...
خسته شدم بس که تنها ایستادم

 

نفس نمیکشد هوا  قدم نمیزند زمین  سکوت میکند غزل .. بدون تو

یعنی همین!

صبورانه در انتظار زمان بمان هرچیز در زمان خودش رخ

میدهد.باغبان حتی اگر باغش را غرق آب کند درختان خارج از فصل

خود میوه نمیدهند!

در بودنت به نبودنت و در نبودنت به بودنت می اندیشم ای بود و نبودمن

******************

با وفا مهر تو اندر جان ماست/زندگی بی دوستی زندان ماست/کم

بزن آتش دل بی تاب را/یاد خوبت روز و شب مهمان ماست!

    محبت را نوشتم نامه کردم

                                         به یادت من نوشتم ناله کردم

     نگو هرگز برایم دوست بودی

                                          در این دنیا برایم خوب بودی

     به گلزار جوانی دانه دانه

                                       تو را من دوست دارم بی بهانه!

  گلی دارم به دور از دیدگانم

                                     ولی مخفی میان قلب و جانم

           که گهگاهی کند یادی ز خاکش

                                        فدای آن رفیق و قلب پاکش! 

منم تنهاترین تنهای تنها
و تو زیباترین زیبای دنیا
منم یلدای بی پایان عاشق
تو بودی مرهم زخم شقایق
نگاهت را پرستم ای نگارم
فدای تارمویت هرچه دارم

مهربانی تزئین لحظه هاست.در پاسخ مهربانیهایت جوابی جزدوست

داشتنت نیست!

تو یادت نیست ولی من خوب به خاطر دارم که برای داشتنت

دلی به دریا زدم که از آب واهمه داشت…

تو را با شیشه عشقم میان مرمر قلبم تراشیدم

از ان پس هم تو را چون بت پرستیدم چرایش را نمیدانم!