هیچ کس...

هیچ کس هنگام تنهایی مرا یاری نکرد

کوهی از غم داشتم اما کسی کاری نکرد

گریه میکردم شب و روز اه

اما هیچکس این حوالی از غریب خسته دلداری نکرد

مرده بودم من به کنج خانه غمها ولی

هیچ چشمی در غزایم تر نشد ، زاری نکرد

کرده ام غمخوار غم پروران را من ولی

هیچ کس هنگام تنهایی مرا یاری نکرد

بعد از مرگم

اگر بعد از مرگم از تو پرسیدند :

آن وجودی را که زمانی برایت میمرد که بود؟

بگو: دنیایی از عشق بود که درحسرت رسیدن به کرانه عشق مرد.

بگو: دیوانه ی بت پرستی بود که بتش را دیوانه وار دوست می داشت.

بگو: اشک در بدری بود که به هیچ دیده ای به جز دیده ی من آشیان نداشت.

بگو: برای اندک زمانی با من بود ولی تا آخرین لحظه هایش می گفت:

تــا ابـــد دوستت دارم

لمس کن کلماتی را که برایت می نویسم

لمس کن کلماتی را که برایت می نویسم

تا بخوانی و بفهمی چقدر جایت خالیست ...

تا بدانی نبودنت آزارم می دهد ...

لمس کن نوشته هایی را که لمس ناشدنیست و عریان ...

که از قلبم بر قلم و کاغذ می چکد

لمس کن گونه هایم را که خیس اشک است و پُر شیار ...

لمس کن لحظه هایم را ...

تویی که می دانی من چگونه عاشقت هستم

لمس کن این با تو نبودن ها را لمس کن ...

همیشه عاشقت میمانم

دوستت دارم ای بهترین بهانه ام



 

نوشته شده در جمعه بیست و سوم اردیبهشت 1390ساعت 1

من می میرم...

دختری از پسری پرسید : که آیا اونا قشنگ میدونه ؟

پسر جواب داد : نه

پرسید : آیا دلش میخواد تا ابد با اون بمونه ؟

گفت : نه

سپس پرسید : اگه ترکش کنه، گریه می کنه ؟

و بار دیگه تکرار کرد : نه

دختر خیلی ناراحت شد ، وقتی دختر خواست دیگه بره

در حالی که اشک داشت از چشماش جاری می شد

پسر بازوهایش را گرفت و گفت

تو قشنگ نیستی، بلکه زیبایی، من نمی خوام تا ابد با تو باشم، من نیاز دارم که تا ابد با تو باشم،

 و اگه تو بری من گریه نمی کنم،

من می میرم...

این عاشق و تنها نزار

 می دونم تو منو تنها میزاری

پس بگو دیگه منو دوستم نداری

میادش روزی که تنها بمونی

به خــدا نفرین نکردم

من میخوام پیشم بمونی

چشم من واسه تو گریونه نگو نه

اشکام رو گونه هام میریزه نگو نه

این دلم واسه تو غمگینه نگو نه

میمیرم ای خدا عشق من نگو نه

نرو این دل من بی تو میمیره عشقم نرو 

نرو طاقت دوری من ندارم عمرم نرو

 خدا نیاد روزی که تنها بمونم جونم نرو

میمیرم بی تو من عشقم نرو